آموزش کامل جملات شرطی نوع دوم در انگلیسی
نکاتی که هنگام استفاده از شرطی نوع دوم باید بدانید:
- ساختار شرطی نوع دوم از فرمول زیر پیروی می‌کند:
If + گذشته ساده + would+ شکل پایه‌ای فعل (base form of the verb)
وقتی از فعل to be (am, is, are) در شرطی دوم استفاده می‌کنیم، شکل گذشته آن همیشه به صورت «were» خواهد بود نه «was»؛ چه برای اشخاص جمع (you, we, they) و چه برای اشخاص مفرد (I, he, she, it).
ما همچنین از شرطی دوم برای درخواست‌های بسیار مودبانه استفاده می‌کنیم.
در شرطی نوع دوم، می‌توانیم در بند اصلی به‌جای «would» از افعال وجهی (modal verbs) دیگر نیز استفاده کنیم.
ما از شرطی نوع دوم برای توصیف وضعیت فعلی غیر واقعی و نتیجۀ خیالی آن موقعیت استفاده می‌کنیم.
همچنین از شرطی نوع دوم برای بیان موقعیتی خیالی که در عین حال ممکن است در آینده اتفاق بیوفتد به همراه نتایج آن موقعیت استفاده می‌کنیم.
مثال‌هایی برای کاربردهای مختلف شرطی نوع دوم:
- توصیف وضعیت فعلی غیر واقعی و نتیجۀ خیالی آن موقعیت:
If I were a rich man, I would buy a yacht.
اگر من یک مرد ثروتمند بودم، یک جت سوار می‌شدم.
- بیان موقعیتی خیالی که در عین حال ممکن است در آینده اتفاق بیوفتد به همراه نتایج آن موقعیت:
If I had a time machine, I would go back in time and stop the war. اگر من ماشین زمان داشتم، به گذشته برمی‌گشتم و جنگ را متوقف می‌کردم.
برای اطلاع از نکات بیشتر در رابطه با جملات شرطی نوع دوم و آشنایی با گرامر این جملات در انگلیسی می توانید به مقاله جملات شرطی نوع دوم در انگلیسی چه ساختار و کاربردهایی دارند؟ سر بزنید.
